zeezicht “vertrek van Vlissingen”, Andries Van Eertvelt, 1651

Belangrijk zeegezicht met het vertrek van een groot driemaster uit de kustplaats Vlissingen in Holland. Een grote menigte op twee andere boten groet het vertrekkende schip, een kanon rookt nog van het afvuren van een kogel om de gebeurtenis te vieren. Op elke schip, Nederlandse vlaggen en de “bloed” vlag met een kruik, symbool van de stad Vlissingen. Rechts de skyline van de stad, die een belangrijke haven en scheepsbouwplaats was van de grote schepen van de Verenigde Oost-Indische Compagnie en de thuisstad van de zeeheld, Amiraal Michiel de Ruyter (1607-1676). Gesigneerd en gedateerd Andries Van Eertvelt (Aertvelt), 1651, het jaar voor zijn dood. Olieverf op doek, de lijst is 19de eeuws.

Afmetingen: H 82cm x B 118 cm – H 105cm x B 140 cm

Hollandse school van het midden van de 17de eeuw.

Liter. Andries van Eertvelt is een zeezichten schilder van het barok tijdperk. In Antwerpen geboren, hij werd lid van de Gilde van St.-Lucas in 1610, hij werd de meester van vele kunstenaars. In 1627 besloot hij naar Italië te gaan na de dood van zijn vrouw. In Genova, werkte hij in het atelier van Cornelis de Wael. In 1630 keerde hij terug naar Antwerpen. In 1633, Antoon Van Dijck schilderde zijn portret. Grote schilder, hij geeft zijn werken een dramatische en intense dimensie, spelend met effecten van licht en schaduw.
Werken in musea in Vlissingen, Gent, Wrocław, Greenwich, Prado in Madrid, Neurenberg, Wenen, Schwerin (D).

De Verenigde Oost-Indische Compagnie of VOC was een handelsmaatschappij die in 1602 door de Verenigde Provinciën werd opgericht om handel te drijven met Azië. Bijna twee eeuwen lang was zij een van de pijlers van de Nederlandse kapitalistische macht en het imperialisme.

De steden Zeeland, Vlissingen, Middelburg en Veere namen samen een kwart van de aandelen in deze eerste multinationaal. De andere deelnemers waren Amsterdam, Rotterdam, Delft, Hoorn en Enkhuizen. Naast specerijen en andere grondstoffen werden in de loop der eeuwen ook steeds meer eindproducten als zijde en porselein naar Nederland vervoerd. Hierdoor ontstond een behoefte aan grotere schepen. De Zeeuwse steden als Vlissingen en Middelburg profiteerden van deze ontwikkeling met hun diepe vaargeulen rondom het eiland. Na overslag in Middelburg of Vlissingen werden de goederen via diverse scheepvaartroutes naar de Hollandse en Vlaamse steden en hun achterland vervoerd. Mede hierdoor groeide Vlissingen uit tot een welvarende stad.

Vlissingen was ook een centrum waar de schepen werden gebouwd. De VOC schepen waren grote houten schepen met een stevige romp met daarin meerdere dekken. Ze boden plaats aan een grote hoeveelheid handelswaar, bemanning en meestal ook een aantal kanonnen. Het waren overwegend driemasters met dwarsgeplaatste zeilen, variërend in lengte van ongeveer 40 tot bijna 60 meter. De tonnage lag meestal ergens rond de 1.000 ton.

Zeeland had een eigen oorlogsvloot. De schepen van de VOC konden dus ook als oorlogsschip worden ingezet.