Aquarel “baders”, Cluysenaar John (1899 – 1986)

Aquarel op papier “De baders”, een klassiek onderwerp behandeld in de expressionistische stijl van de kunstenaar. Gesigneerd en gedateerd 1923. Moderne lijst. In uitstekende staat. Werk uit zijn eerste figuratieve schilderperiode.

Afmetingen : H 37 cm x 25 cm – H 54 cm x 41 cm

Belgische school, eerste deel van de 20ste eeuw.

Lit: John Edmond Cluysenaar was een Belgisch beeldhouwer, schilder, tekenaar en aquarellist. Hij werd geboren in Ukkel op 26 september 1899 en stierf in Noville-sur-Mehaigne op 31 juli 1986.
John Cluysenaar was de zoon van André, een portretschilder, de kleinzoon van Alfred, een historieschilder en portretschilder, en de achterkleinzoon van Jean-Pierre, de architect die in de 19e eeuw de Koninklijke Sint-Hubertusgalerijen in Brussel ontwierp, een van de eerste overdekte winkelpassages in Europa, het Conservatorium van Brussel en de Congresplein. John Cluysenaar groeide op in een artistiek gezin: al op jonge leeftijd tekende en schilderde hij met zijn vader in Brussel. De oorlog van 1914-1918 bracht hem naar Londen. Kort na het einde van de oorlog maakte hij daar een beeldhouwwerk in opdracht, zonder enige opleiding!
Terug in Brussel werd hij al snel een veelgevraagd beeldhouwer. In 1924 won hij de Prix de Rome en de Prix Godecharle voor de groep “Le Baiser” (De Kus), nu in het Musée d’Elsene. 1939, het jaar waarin zijn vader stierf, betekende een keerpunt in het leven van John Cluysenaar. Hij gaf de beeldhouwkunst op om zich uitsluitend te wijden aan wat hij altijd al had willen doen: schilderen!
Verrast door de Tweede Wereldoorlog bleef hij in Engeland tot 1955. Daar maakte hij zijn eerste picturale werken: expressionistische aquarellen in rauwe contrasterende kleuren. Kort daarna begon John Cluysenaar met olieverf te werken, met pure kleuren, lijnen en vormen, en al gezichten kwamen tot leven aan het eind van zijn penselen.
Naarmate de jaren 1950 en de “tweede generatie abstractie” naderden, zette John Cluysenaar zijn zoektocht voort om uit te drukken wat hij verward in zichzelf voelde, en hij verkende het automatisme als een middel om totaal abstracte schilderijen te maken en een link te vormen tussen het bewuste en het onbewuste; de lyrische abstractiewerken die John Cluysenaar in deze tijd maakte, hebben een zeer dichte textuur, een dynamiek van eb en vloed, een uitbundigheid van schrift en curves in beweging, rechtstreeks in de pasta gekneed. Je kunt ook voelen dat het teken binnendringt: de nerveuze, levendige streken scheiden en voegen zich samen, sporen van elke trilling van de hand, van elke boodschap van het onbewuste.
Geleidelijk aan liet de schilder dit abstracte werk echter achter zich en wijdde hij zich aan het thema van zijn leven: gezichten.
(Uittreksel uit de presentatietekst van de tentoonstelling van John Cluysenaar in het Musée de la Famenne en het Maison de la Culture Famenne-Ardenne, in Marche en Famenne – september 2006; volledig te lezen op de website van de Stichting Cluysenaar)