“De Leie en het linnen”, Herbo Leon (Templeuve 1850- Brussel1907)

Zeer groot olie op doek, met twee jonge dames als allegorieën van de rivier de Leie en het roten van het vlas. Gesigneerd en gedateerd 1900 rechtsonder. Mooie opengewerkte originele lijst met lint en bladeren. Een van de mooiste en indrukwekkendste werken van de kunstenaar.

Afmetingen: H 222 cm x B 166 cm – H 242 x B 186 cm

Belgische school, gedateerd 1900.

Lit: “Vlaanderen zal nooit in armoede vervallen zolang het in linnen handelt”. Keizer Karel

In de middeleeuwen was het laken van Kortrijk minder vermaard dan dat van andere Vlaamse steden. Maar toen Engeland tijdens de Honderdjarige Oorlog buitenlands laken verbood, wat de naburige steden verzwakte, kwam vlas de boeren in de Leiestreek te hulp. Het wordt al sinds de oudheid verbouwd en is na wol het belangrijkste textiel dat in Europa wordt geproduceerd. Lange tijd produceerde elke boerderij in Zuid-Vlaanderen, hoe klein ook, vlas, een plant die het hele jaar door werk verschafte aan de boer en zijn vrouw (planten, oogsten, roten, enz.). Tot het begin van de 20e eeuw werd dit proces uitgevoerd in rivierwater en de Leie, met zijn trage stroming en relatieve zuiverheid, was ideaal. Tijdens het roten kreeg het water van de Leie een gouden kleur en Engelse handelaars doopten de Leie om tot “de gouden rivier”.

Literatuur: Leon Herbo was een Belgische genre- en portretschilder, geboren in 1850 in Templeuve. Als leerling van Legendre en Stallaert aan zowel de Academie van Doornik als die van Brussel, beheerste Herbo de kunst van het fijne detail. Hij vervolgde zijn studie in Frankrijk, Duitsland en Italië voordat hij terugkeerde naar Brussel. Zijn eerste tentoonstelling was in 1875 en hij nam deel aan tentoonstellingen in heel Europa. Hij was een productief kunstenaar en er wordt aangenomen dat hij tijdens zijn leven meer dan 1200 schilderijen heeft gemaakt. In 1876 richtten Herbo, Julien Dillens en Emile Namur “L’Essor” op, de Belgische realistische school. De leden van de groep hielden zich bezig met realisme, maar elk van hen vond zijn eigen stijl en benadrukte hun verschillende persoonlijkheden. De Brusselse groep organiseerde van 1876 tot 1881 jaarlijkse tentoonstellingen en later ook tentoonstellingen voor zijn leden in Oostende, Antwerpen en Londen. In 1891, op de 15e verjaardag van de groep, openden de “Essorianen” in het Brusselse Museum met een historische overzichtstentoonstelling van het werk van hun stichtende leden, waaronder een aantal werken van Herbo.
In 1889 kreeg Herbo een Eervolle Vermelding op de Wereldtentoonstelling in Parijs en werd hij Ridder in de Leopoldsorde. Hij bleef in Brussel werken en begon les te geven aan de Academie, waar hij al snel directeur zou worden. Hij stierf in 1907.