“Zicht over de Romainse platteland”, Ferdinand Joseph Bernard Marinus (1808-1890)

Een prachtig landschap getiteld “Campagna di Roma”. Een prachtig uitzicht op het Romeinse platteland, met in de verte de bergen van de Abruzzen. Op de voorgrond rust een herder uit bij oude ruïnes en een meertje. Aquaducten en een kerkelijke paar in het landschap. Olieverf op doek, gesigneerd rechtsonder Marinus F. en gedateerd 1857. In een gestucte en vergulde houten lijst met het wapen van Théodore de Montpellier (1807-1879), “Omnibus Omnia”, bisschop van Luik (1852) en destijds assistent van de pontificale troon.

Afmetingen: H 96 cm x B 165 cm – H 135 cm x B 202 cm

Belgische school.

Herkomst: voormalige collecties van de prinsen van Bethune Hesdigneul en de baronnen van Moreau.

Dit meesterwerk is te vergelijken met de grote “Paysage au passage à gué des bergers” gesigneerd en gedateerd, 1856, uit een mooie residentie in Cannes en te koop aangeboden in Cannes in 2021 (schatting € 60.000 – 90.000, zie artikel in de Gazette Drouot).

Dit zou erop wijzen dat de reizende kunstenaar in 1856 aan de Côte d’Azur was en in 1857 in Rome eindigde.

Lit: Marinus, een geboren Antwerpenaar, kreeg zijn eerste opleiding aan de Academie voor Schone Kunsten in zijn geboortestad, waar zijn belangrijkste leraar Mathieu-Ignace Van Brée (1773-1839) was, die zijn leertijd in Parijs had voltooid, om vervolgens terug te keren gevoed door de principes van de school van Jacques Louis David (1748-1825). Marinus bezocht ook het atelier van Balthasar Paul Ommeganck (1755-1826), die door sommigen wordt beschouwd als de voorloper van de romantische landschapsschilderkunst in onze regio. Als twintiger reisde Marinus door Europa, bezocht hij de grote musea om de werken van de grote meesters te kopiëren, maar ook om de natuur te ontdekken (en zeker te tekenen en schilderen). Hij bezocht Frankrijk en Parijs, maar ook Nederland, Italië, Duitsland en Zwitserland. In 1835 besloot burgemeester Jean-Baptiste Brabant om in Namen een schilderacademie op te richten, die de Académie des Beaux-Arts zou worden. Marinus reageerde op de oproep voor kandidaten en werd aangesteld als leraar landschap. Al snel werd hij directeur van de nieuwe instelling, waar hij tot 1882 bleef. In 1845 was hij een van de stichtende leden van de Naamse Archeologische Vereniging, de derde in België die werd opgericht na die van Brugge in 1839 en Antwerpen in 1843. Marinus werd verliefd op de landschappen van de Mosaan en de Ardennen, die hij boven alle andere verkoos, maar hij schilderde ook genretaferelen, portretten, zeegezichten en paarden, volgens het Woordenboek van de Belgische Schilderkunst. Hij schilderde veel landschappen van de streek, waaronder decoratieve ensembles, zoals een reeks landschappen en sites van de provincie voor de Provinciale Staten tussen 1851 en 1854.
Hij leidde er veel leerlingen op, onder wie Jean-Baptiste Kindermans (1821-1876), Jean-François Roffiaen (1820-1898) en Joseph Quinaux (1822-1895) de bekendste zijn, naast Félicien Rops (1833-1898) die, hoewel hij dezelfde kennis van landschappen bezat, bekender werd als illustrator en graveur. Hij is lange tijd beroemd geweest. Een karikatuur die Félicien, toen leerling van de Académie, van zijn leraar maakte, is te zien in het Musée Rops.
Hij stierf in 1890.
(bron: www.namure.be, Thierry Oger over het werk “Retours des Champs” aux bateliers in Namur )