“Gebroken eieren” en “gebroken brug” groepen, Meissen

Prachtig paar groepen bekend als ‘Gebroken eieren’ en ‘Gebroken brug’. Zachte kleuren, gedetailleerde bloemenslingers. Naar de modellen van M.V. Acier uit 1777, ‘De gebroken eieren’ met twee dames, waarvan de ene zich afwendt en de andere zit en naar de eerste reikt en naar een mand met gebroken eieren aan haar voeten wijst, met een cupido die ervoor knielt, ‘De gebroken brug’ met een flauwvallende dame die wordt ondersteund door een heer voor de gebroken planken van een brug, een cupido achter hen en een zittende putto ervoor, beide op ovale voetstukken met een vergulde klassieke fries, gekruiste zwaarden in onderglazuurblauw.

Gebroken eieren zijn symbolen van het verlies van onschuld; de gebroken brug kan een metafoor zijn voor het nodig hebben van hulp of het verbreken van een verbinding.

Afmetingen: H 24cm – B 17 cm – D 14 cm

Gemarkeerd voor de fabriek van Meissen, 19e eeuw. De modellen voor ‘De gebroken eieren’ en ‘De gebroken brug’ werden in april 1777 voltooid door Acier met de hulp van Schönheit.

Lit: Meissen werd in 1710 in het gotische kasteel Albrechtburg gesticht. Het was de eerste porseleinfabrikant in Europa. Het voorgaande jaar, in het Duitse Dresden, had de alchemist Johann Friedrich Böttger, ‘goudmaker’ en gevangene van Augustus de Sterke (keurvorst van Saksen en koning van Polen) de ontdekking gedaan. Aanvankelijk maakte de fabriek fijn rood Böttger-aardewerk, met reliëf en gegraveerde ontwerpen. Het eerste echte porselein, op de markt gebracht in 1713, was vergelijkbaar in stijl, in de vorm van theepotten, beeldjes en figuren in Chinese stijl. Vanaf 1720 werd het porselein briljant wit, de emailkleuren werden verbeterd, de ontwerpen waren fantastische “chinoiserieën”; het was het tijdperk van de schilder-decorateurs met J. G. Höroldt als leider. In de jaren 1730 onder het directie van graaf Brühl (tot 1752) werden de beeldhouwers, met J.J. Käendler aan het hoofd, dominant en produceerde reeksen personages, dieren en vogels, serviezen rijkelijk versierd in reliëf, en sculpturale vazen ​​en tafelgerei. Van 1756-1773 werd porselein van meissen gemarkeerd met de gekruiste zwaarden met een punt tussen de handgrepen, bekend als de “puntperiode”. Deze periode markeerde de overgang naar de neoklassieke stijl. In 1774 werd graaf Camillo Marcolini directeur, hij bekleedde deze positie tot 1814. De meer ingetogen neoklassieke stijl domineerde, maar de fabriek daalde als gevolg van economische druk en de internationale concurrentie van de Franse fabriek Sèvres. In het begin van de 19e eeuw werden technische innovaties geïntroduceerd en de waren werden gemaakt in de populaire smaak die de situatie opnieuw verbeterde. In 1830 veranderde de naam van de fabriek van Königliche Manufaktur in Staatliche Porzellan Manufaktur. Schitterende modellering en schilderkunst waren kenmerkend voor Meissen-porselein en de daaropvolgende 50 jaar waren haar producten onovertroffen, uitgebreid geëxporteerd en veel geïmiteerd. Gedurende de 19e eeuw bleef de kwaliteit van Meissen ongewijzigd en waren er weinig innovaties, hoewel de late jaren 1890 en vroege jaren 1900 de start waren van een meer inventieve periode van de Art Nouveau. De Meissen-fabriek is nog steeds operationeel.