Grote bord “Marie van Pruisen”, Nymphenburg porselein

Portret van Marie van Pruisen als kroonprinses van Beieren naar het portret van Joseph Karl Stieler, 1843, (nu in de Galerie des Beauties in het Nymphenburg Paleis, Duitsland). Prachtig geschilderd op een groot bord van Nymphenburg porselein. Gemerkt met de manufactuur, de titels van de prinses en de vermelding van de schilder Müller. Perfecte staat.

Afmetingen: Diameter van 26,5 cm.

Nymphenburg porselein, circa 1910.

Lit: Marie van Pruisen (Marie Friederike Franziska Auguste Hedwig von Preußen; 1825 – 1889) was prinses van Pruisen door haar geboorte en koningin van Beieren door haar huwelijk met Maximiliaan II van Beieren. Ze werd geboren en groeide op in Berlijn en was de dochter van prins Wilhelm van Pruisen, een jongere broer van koning Friedrich Wilhelm III van Pruisen, en zijn vrouw, landgravin Marie Anna van Hessen-Homburg.
Lit: Porzellan Manufaktur Nymphenburg maakt al 260 jaar met de hand het fijnste porselein. Porseleinen diensten, figuren en objecten van de hoogste kwaliteit en zuiverheid worden al sinds de 18e eeuw geproduceerd op slechts deze ene locatie ter wereld – het Nördliches Schlossrondell in Nymphenburg.
De geschiedenis van de Porzellan Manufaktur Nymphenburg is onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis van het Beierse vorstenhuis Wittelsbach. In 1747 begon keurvorst Max III. Joseph de kieskeurige porseleinfabriek in zijn “Groene Schloss” in Neudeck bij München. De fabriek lag direct aan de Auer Mühlbach en de waterkracht die nodig was om de machines te laten werken, was daar verzekerd. Aanvankelijke problemen met de productie en hoge investeringen zonder doorslaand succes deden de interesse van de keurvorst in de porseleinproductie snel afnemen. Pas in 1754, toen de productie van porselein voor het eerst op gecontroleerde wijze tot stand kwam, hervond de keurvorst zijn enthousiasme voor de “Electoral Porcelain Fabrique”. Vanaf die dag werd de porseleinmanufactuur, die financieel en ideëel werd gesteund door de familie Wittelsbach, een belangrijk prestigeobject van het Beierse electoraat. De fabriek verhuisde in 1761 naar de noordelijke laan van het voor dit doel gebouwde paleis Nymphenburg. In de daaropvolgende jaren floreerde de porseleinmanufactuur. Onder het bewind van Max IV. Joseph werd de porseleinfabriek Frankenthal in 1800 bij de Nymphenburg ingelijfd. De ervaring en artistieke vaardigheden van de ambachtslieden uit Frankenthal, die vooral bekend stonden om hun figuratieve ontwerpen, bleven van invloed op de porseleinfabriek Nymphenburg. Beieren was sinds 1806 een koninkrijk en in 1815 werd de fabriek benoemd tot kunstinstelling van de staat. Het feit dat koning Ludwig I in 1825 aan het bewind kwam, gaf de porseleinschilderkunst een nieuwe impuls: hij bestelde borden die niet als servies werden gebruikt, maar bedoeld waren om de belangrijkste kunstwerken van die tijd te documenteren. Van 1888 tot 1975 nam de familie Bäuml de pacht over. (bron: www.nymphenburg.com)