Momunetale garnituur in aardwerk van Gallé Nancy

Uitzonderlijk driedelig aardewerk van Emile Gallé in St-Clément, versierd met het wapen van de familie (de) Sauvage. Centrale mand met vier leeuwen die de handvatten vormen, het familiewapen in het midden en daaronder het masker van een bebaarde man. Grote 7-vertakte kandelaars in verguld brons, ondersteund door een paar brullende leeuwen op twee poten, die middeleeuwse torens met het familiewapen naar voor brengen.

gesigneerd in cursief “Gallé Nancy Editeur, St Clément Terre Lorraine” op de centrale mand, en “Gallé Nancy, Saint Clément” in blauw onder glazuur op de voet van de leeuwen.

Uitzonderlijke afmetingen voor dit werk in opdracht van de familie voor een nu verdwenen kasteel.

Afmetingen:      mand H 44cm – B 112cm – D 45cm

De kandelaars zijn H 98cm (68cm zonder de bronzen) – voet B 40cm x D 28cm

« Terre de Lorraine », Gallé à Saint-Clément, Nancy, circa 1870-1876.

Émile Gallé (1846-1904) is een van de meest opmerkelijke figuren van de toegepaste kunsten van zijn tijd en een van de pioniers van de Art Nouveau, de stichter van de École de Nancy in 1901.

Lit: In 1867 opende Charles Gallé, een porseleinschilder die het bedrijf van zijn schoonvader had overgenomen en ontwikkeld, zijn eigen glasgraveerwerkplaats in Nancy. Hij breidde zijn activiteit uit tot aardewerk waar hij zich aansloot bij de Saint-Clément fabriek, waarvan hij de uitgever was, en zorgde zo voor het bestellen van stukken en de commerciële distributie ervan. Door verschillende technische gebieden binnen dezelfde structuur te hebben, zorgde hij voor de controle van een markt in volle expansie. Na lange tijd een eenvoudige leverancier te zijn geweest van de bekende Parijse winkel “L’Escalier de Cristal”, is hij in staat om met deze winkel te concurreren door zijn eigen netwerk van tussenpersonen en dealers. Uiteindelijk zal het zijn actie op internationale schaal uitbreiden, door aanwezig te zijn op grote tentoonstellingen en medailles te ontvangen.

In 1858 ging Emile Gallé naar de Keizerlijke Middelbare School van Nancy. Hij begon zijn vader te helpen. Zeer begaafd in het tekenen, voerde hij bloemencomposities uit, evenals motieven en emblemen voor de bokalen- en aardewerkwerkplaatsen. In 1864 werd hij bachelor in kunst en vertrok naar Weimar. Zijn voorliefde voor de plantkunde bracht hem ertoe cursussen te volgen en vervolgens zijn vrije tijd te besteden aan het ontdekken van de flora van Lotharingen, de Vogezen en de Alpen.

Van 1862 tot 1864 nodigde zijn vader hem uit om door Duitsland en Engeland te reizen om “te zien en te begrijpen”. In 1864 werd hij tekenaar in het bedrijf van zijn vader en om zich vertrouwd te maken met aardewerk en glaswerk besloot hij in 1866 naar Meisenthal te gaan om voor Bourgondië, Schwerer & Cie te werken en daar praktijkervaring op te doen in het vak en vooral om glaschemie te leren.

In 1870 sluit hij zich aan bij zijn vader in Saint Clément, maar vertrekt al snel naar Parijs, waar hij de Pruisische indringers probeert te weerstaan. De terugkeer van Emile stond in het teken van de ontmoeting met Victor Prouvé en vervolgens van hun samenwerking. In 1871 was hij in Londen om zijn vader te vertegenwoordigen op de tentoonstelling “Arts de France”. Hij was het die zijn vader vertegenwoordigde op de Wereldtentoonstelling van 1867 in Parijs waar hij een eervolle vermelding kreeg voor glaswerk en op de Wereldtentoonstelling van 1872 in Lyon waar hij een gouden medaille kreeg in de klasse 33 (porselein en kristallen).

In 1874 vertrouwde zijn vader hem het beheer van zijn bedrijf toe. In Nancy groepeert hij alle activiteiten: aardewerk, glaswerk, tekenen, samenstellen, decoreren en graveren.

In 1876 staakt hij alle samenwerking met Saint Clément.

In 1878 exposeerde Gallé serviesgoed en diverse objecten zoals snoepdozen en tabakspotten. De inspiratiebronnen zijn gevarieerd: Lodewijk XV en Lodewijk XVI stijl. Sommige stukken werden gemaakt met verschillende decoraties en in verschillende maten, vanwege het grote succes dat ze hadden: dit is het geval voor voorstellingen van katten die op de markt waren voor ongeveer dertig jaar. Maar ook voor het diner: Berger en Herbarium diensten die een gouden medaille wonnen op de Wereldtentoonstelling van 1884. In 1885 breidde hij zijn activiteiten uit tot het maken van meubilair.

Gallé is gewijd aan de Wereldtentoonstelling van Parijs in 1889 met drie prijzen voor zijn keramiek, glaswerk en meubilair (waaronder een Grand Prix voor zijn glaswerk), waar hij met name de verloren provincies Elzas en Lotharingen viert en zo, door zijn symbolische decoraties, het thema van het patriottisme ontwikkelt. Bij deze gelegenheid werd Gallé benoemd tot officier van het Legioen van Eer.

Na de dood van Emile Gallé in 1904 bleef zijn glasfabriek produceren tot 1936. Elk stuk draagt de handtekening van Gallé met honderden variaties.