Paar witte biscuit engelen, Dihl à Paris

Zeldzame paar witte biscuit figuren “L’Amour tâtant sa flèche” en “L’Amour tirant sa flèche” op rechthoekige porseleinen voeten. Grote finesse van de biscuit. De voetstukken zijn versierd met een guirlande van palmetten en gestileerde bloemen in goud op een matte groene grond. Gesigneerd “Dihl” op de achterkant en gemerkt in rood onder de voet “Manufacture de Dihl et Guérhard à Paris”.

Dit engelenpaar valt in de categorie van de hoogwaardige biscuitfiguren die Dihl vervaardigde voor de machtigen van deze wereld onder anderen, een paar vergulde biscuitengelen op een sokkel (onderdeel van het servies “aux Tableaux” van keizerin Josephine rond 1811), in de collecties van het Hermitage Museum. Een versie met de engelen in het zwart bevindt zich in het Musée des Arts Décoratifs in Parijs. Zonder het onvermijdelijke paar “Enfant lisant et Enfant dessinant” te vergeten (een versie bevindt zich in het Musée de Sèvres) dat trouwens voorkomt op het beroemde portret van de heer Dihl door Etienne Le Guay.

Afm: H: 30cm – B: 20 cm – D: 12,5 cm

Manufactuur van Dihl en Guérhard, Empire periode.

Lit: In 1781 stichten Christophe Dihl en het koppel Antoine Guérhard, onder het beschermheerschap van de hertog van Angoulême die toen slechts 6 jaar oud was, een manufactuur voor porselein in de rue de Bondi in Parijs. Dihl bracht zijn creatieve genie als beeldhouwer in en een grote hoeveelheid gietvormen, de Guérhard bracht het geld. In 1785 waren er al 12 beeldhouwers en 30 schilders, en vooral een volle bestellingen boek. In 1787 zorgde een gerechtelijke beslissing voor de emancipatie van de productie die gelijk stond met de productie van Sèvres en die men in Parijs niet wilde zien verdwijnen! Mvr Guérhard stuurde zelfs met veel diplomatie, een werker naar Sèvres om de nieuwe oven te veranderen! In 1789 verhuisde de fabriek naar de rue du Temple. Dat jaar kocht gouverneur Morris, die de Verenigde Staten in Parijs vertegenwoordigde, porselein voor George Washington. In 1793 telt de fabriek 500 werknemers. Mijnheer Guérhard sterft. In 1797 trouwen mevrouw Guérhard en de heer Dihl. Kwalitative grondstoffen, moderne ovens, de mooiste kleuren, vormen, sculpturen (Lemire) en schilderijen (Guay): de manufactuur was een referentie. Het merkteken ” Mre de Mgr le Duc D’Angoulême à Paris ” wordt gebruikt tot aan de Franse Revolutie. Daarna worden de namen van Dihl en / of Guérhard gebruikt. Het imperiale tijdperk markeert de hoogtepunt van de productie. Nochtans, de manufactuur die in 1806 straalt aan de tentoonstelling, ziet haar activiteit dalen vanaf 1810. De keizerin Josephine opdracht in 1811-1813 een prestigieuze service. Het bedrijf werd ontbonden in 1828 en Dihl sterf in 1830.