Zeldame paar “Chinoiseries” vazen, Locré in Parijs

Prachtige paar kleine vazen met op Zuidoost-Azië geïnspireerde figuren, “Chinoiseries” genoemd, op gele grond. Gouden voetstuk. De vazen zijn versierd met blauwe en groene friezen met goud. Handvatten met borstbeelden van gesluierde vrouwen. Gekleurde set spelend met glanzend en mat. Zeer zeldzame decoratie. Grote kwaliteit van porselein, het model is, volgens de literatuur, enkel door Locré gemaakt.

Afmetingen: H 19,5 cm

Merk van Locré, in Parijs, uit de periode 1795-1805.

Lit: Locré is een Parijse porseleinfabrikant wiens naam een van de meest (her)bekende is, vanwege zijn overvloedige kwaliteitsproductie.

Jean-Baptiste Locré de Roissy, zoon van een Parijse lakenkoopman en franjesmaker, huurde in 1772 een huis in de rue Fontaine-au-Roi, waar hij zijn fabriek vestigde. Een paar maanden later nam hij de ontwerper Laurent Russinger aan als directeur. Russinger was in 1768 vanuit Höchst naar de fabriek in Sceaux gekomen, aangetrokken door Jacques Chapelle, die onbetrouwbaar was. Al snel kwam de productie op gang en in 1773 registreerde Locré het merk van de gekruiste toortsen, die al snel werden vervangen door twee pijlen die gemakkelijker te traceren waren onder de stukken. De twee mannen bundelden hun krachten. Dankzij hun kennis van het Duits konden ze de beste arbeiders in de buitenwijk aannemen, allemaal van Duitse afkomst. Ze openden een winkel in de rue Michel-Lecomte, de fabriek ontwikkelde zich en werd een succes. Er zijn talrijke modellen van tafel- en koffieserviezen, met lichte en kleurrijke versieringen; een grote keuze aan schalen voor moeders (gedekte bouillon op een dienblad dat het modieuze geboortegeschenk was) en groepen in biscuit van Russinger. De decoraties zijn van de laatste mode: gebladerte, boeketten bloemen, gouden guirlandes, landschappen in grisaille.

In 1780 werd de fabriek het slachtoffer van een grote staatsgreep om de privileges van de fabriek van Sèvres af te dwingen.  In 1787 ging Locré met pensioen en verkocht al zijn aandelen aan Russinger. Tussen 1792 en 1794 was Russinger bezig met de bouw van nieuwe panden en zat hij bij het aanbreken van de Terreur met schulden opgezadeld. Hij aanvaardde de heer François Pouyat uit Limoges, een kaolienhandelaar, als partner. “Locré” had toen 70 tot 80 werknemers in dienst. In 1800 werd Pouyat de enige eigenaar. Pouyat en Russinger bleven de activiteiten van het bedrijf ontwikkelen tot de drie zonen Pouyat het in 1810 overnamen. In 1817 kreeg de fabriek het beschermheerschap van de hertog van Berry. In 1820 werden de laatste ovens in de rue Fontaine-au-Roi gesloten.

De broers decentraliseerden de productie naar de provincies om het in Parijs te laten beschilderen. De enige zoon van Locré, Jean-Guillaume, jurist van opleiding, had een succesvolle carrière en werd door de eerste consul Bonaparte benoemd tot de eerste secretaris-generaal van de staatraad en werkte mee aan de opstelling van het wetboek van Napoleon, waarvoor hij in 1813 (drie jaar na de dood van zijn vader) werd geridderd.