Kop en schotel van museum kwaliteit, Dihl in Parijs

Dit prachtige “halfronde” theekopje op een voetstuk met een verhoogd handvat is een nieuwe vorm uit de Empire periode. De lichtblauwe en goudkleurige achtergrond is van museumkwaliteit en doet denken aan de kwaliteit van de uitvoering van het grote servies dat Dihl en Guérard maakten voor keizerin Josephine en haar zoon prins Eugène. Versierd met zuilen met daarop zwanen, kronen, banden en fakkels, omgeven door palmetten. Delicaat gesigneerd Dihl in goud op het glazuur.

Afmetingen: H 7cm met het handvat (5 cm het kopje alleen) – diameter van het schoteltje 13cm

Lit: In 1781 stichten Christophe Dihl en het koppel Antoine Guérhard, onder het beschermheerschap van de hertog van Angoulême die toen slechts 6 jaar oud was, een manufactuur voor porselein in de rue de Bondi in Parijs. Dihl bracht zijn creatieve genie als beeldhouwer in en een grote hoeveelheid gietvormen, de Guérhard bracht het geld. In 1785 waren er al 12 beeldhouwers en 30 schilders, en vooral een volle bestellingen boek. In 1787 zorgde een gerechtelijke beslissing voor de emancipatie van de productie die gelijk stond met de productie van Sèvres en die men in Parijs niet wilde zien verdwijnen! Mvr Guérhard stuurde zelfs met veel diplomatie, een werker naar Sèvres om de nieuwe oven te veranderen! In 1789 verhuisde de fabriek naar de rue du Temple. Dat jaar kocht gouverneur Morris, die de Verenigde Staten in Parijs vertegenwoordigde, porselein voor George Washington. In 1793 telt de fabriek 500 werknemers. Mijnheer Guérhard sterft. In 1797 trouwen mevrouw Guérhard en de heer Dihl. Kwalitative grondstoffen, moderne ovens, de mooiste kleuren, vormen, sculpturen (Lemire) en schilderijen (Guay): de manufactuur was een referentie. Het merkteken ” Mre de Mgr le Duc D’Angoulême à Paris ” wordt gebruikt tot aan de Franse Revolutie. Daarna worden de namen van Dihl en / of Guérhard gebruikt. Het imperiale tijdperk markeert het hoogtepunt van de productie. Nochtans, de manufactuur die in 1806 straalt aan de tentoonstelling, ziet haar activiteit dalen vanaf 1810. Nochtans, de manufactuur levert tussen 1811 en 1813 een prestigieuze service aan de keizerin Josephine. De keizerin gaf haar voorkeur aan Dihl en niet aan de fabriek in Sèvres! Dit servies omvat 80 versierde borden, die bekend staan als “assiettes à tableaux”, een grote tafel schotel, borden en vormstukken die in massief goud zijn gedecoreerd. De rijkdom van de decoraties, evenals de uitzonderlijke kwaliteit van het goud zijn te wijten aan het meesterschap van de manufactuur op dit gebied. Dit servies is één van de meest prestigieuze bestellingen van het Rijk, evenals één van de duurste, met een totale kostprijs van 46.976 frank. Het bedrijf werd ontbonden in 1828 en Dihl sterf in 1830.