“Jonge olifant”,Heinrich Julius Hähnel voor Meissen

Mooie jonge olifant lopend. Witte basis. Mooie grijze kleur op het dier. Zeer levensechte houding. Gemodelleerd in 1903 door Heinrich Hähnel (1823-1909) in de fabriek in Meissen. Geweldige staat.

Afmetingen: H 11,5 cm – de basis is B 12 cm x 6 cm.

Meissen manufactuur, Jugendstil periode.

Lit : Heinrich Julius Hähnel (of Haenel gespeld) is een Duitse beeldhouwer, geboren in Schmiedeberg in 1823. Hij is de broer van Ernst Julius, ook modelleur in de fabriek. Leerling aan de academie in Dresden, leerling van Ernst Rietschel, leraar aan de kunstnijverheidsschool van Dresden na 1848. De fabriek in Meissen verwierf zijn diermodel “Jonge olifant” in 1903.

Lit: Meissen werd in 1710 in het gotische kasteel Albrechtburg gesticht. Het was de eerste porseleinfabrikant in Europa. Het voorgaande jaar, in het Duitse Dresden, had de alchemist Johann Friedrich Böttger, ‘goudmaker’ en gevangene van Augustus de Sterke (keurvorst van Saksen en koning van Polen) de ontdekking gedaan. Aanvankelijk maakte de fabriek fijn rood Böttger-aardewerk, met reliëf en gegraveerde ontwerpen. Het eerste echte porselein, op de markt gebracht in 1713, was vergelijkbaar in stijl, in de vorm van theepotten, beeldjes en figuren in Chinese stijl. Vanaf 1720 werd het porselein briljant wit, de emailkleuren werden verbeterd, de ontwerpen waren fantastische “chinoiserieën”; het was het tijdperk van de schilder-decorateurs met J. G. Höroldt als leider. In de jaren 1730 onder het directie van graaf Brühl (tot 1752) werden de beeldhouwers, met J.J. Käendler aan het hoofd, dominant en produceerde reeksen personages, dieren en vogels, serviezen rijkelijk versierd in reliëf, en sculpturale vazen en tafelgerei. Van 1756-1773 werd porselein van meissen gemarkeerd met de gekruiste zwaarden met een punt tussen de handgrepen, bekend als de “puntperiode”. Deze periode markeerde de overgang naar de neoklassieke stijl. In 1774 werd graaf Camillo Marcolini directeur, hij bekleedde deze positie tot 1814. De meer ingetogen neoklassieke stijl domineerde, maar de fabriek daalde als gevolg van economische druk en de internationale concurrentie van de Franse fabriek Sèvres. In het begin van de 19e eeuw werden technische innovaties geïntroduceerd en de waren werden gemaakt in de populaire smaak die de situatie opnieuw verbeterde. In 1830 veranderde de naam van de fabriek van Königliche Manufaktur in Staatliche Porzellan Manufaktur. Schitterende modellering en schilderkunst waren kenmerkend voor Meissen-porselein en de daaropvolgende 50 jaar waren haar producten onovertroffen, uitgebreid geëxporteerd en veel geïmiteerd. Gedurende de 19e eeuw bleef de kwaliteit van Meissen ongewijzigd en waren er weinig innovaties, hoewel de late jaren 1890 en vroege jaren 1900 de start waren van een meer inventieve periode van de Art Nouveau. De Meissen-fabriek is nog steeds operationeel.