Het verdriet van Orpheus, VERLET Raoul

Grote brons met bruine patina, “Het verdriet van Orpheus” beeltenis van de jonge dichter in zijn wanhoop van het verlies van zijn geliefde aan de poorten van de hel. Aan zijn voeten, de driekoppige hond, hoeder van de onderwereld, Cerberus. Zeer dramatische scène uiting van de intensiteit van het moment. Gesigneerd op het terras. Gemarkeerd voor Ferdinand Barbedienne in Parijs. Mooie details, ciselure en patina.

Dim: H 83 cm

Franse School, circa 1890.

Liter: Orpheus, met zijn lier, was een beroemd dichter van de Griekse mythologie. Dit brons verwijst naar de dramatische verhaal als Orpheus, in een poging om zijn vrouw Eurydice te redden van de dood, beslist om het koninkrijk van de doden in te stappen. Door zijn betoverende lied, slaagt hij erin om de helse goden te overtuigen om ze samen te laten gaan, onder de enige voorwaarde dat Orpheus niet naar haar om te kijken vóór het bereiken van het licht van de dag. Maar op de weg terug en ingaande op de smekende vraag van Eurydice haar aan te kijken, draait de jongen man zich om en verliest haar voor goed. Wanhopig gaat hij alleen op aarde.

Raoul Verlet begon zijn leertijd in de beeldhouwkunst in Bordeaux, tussen 1884 en 1886, om later verder aan de School voor Schone Kunsten in Parijs te studeren, onder  de toezicht van Jules Cavelier en Louis-Ernest Barrias. Hij neemt deel aan de Salon van 1880 tot 1914, waar hij het publiek laat kennismaken met de het gipsmodel van Orpheus. Het Museum van Angoulême is eigenaar van een bronzen editie.